Opublikowane przez
Normy są trochę jak szczepionki. Zamysł świetny, żyć bez nich trudno, ale z biegiem czasu zaczynają się panoszyć i z udogodnienia robi się kłopotliwy obowiązek. Potem powstają ruchy antyszczepionkowców, ludzie przestają się szczepić nawet na polio.
Stare normy ogląda się z przyjemnością, jak przedwojenne ustawy. Krótkie, zrozumiałe, pisane dla ludzi. Obecnie normalizacja=biurokracja. Polski Komitet Normalizacyjny to dzisiaj[1]stan na maj 2021 284 komitety i podkomitety techniczne, ponadto 19 innych ciał (rad sektorowych i komitetów zadaniowych), a PKN jest przecież tylko cząstką międzynarodowej sieci organów normalizacyjnych. Żeby uzasadnić swoje istnienie, normalizuje się wszystko, a każda norma chce być dłuższa od poprzednich, każda ma „Przedmowę” i „Wprowadzenie”, które nie zawierają żadnej treści,[2]np. „Niniejsza norma została opracowana przez Komitet Techniczny Numer Jakiś-Tam” itd. ale są dłuższe od niejednej całej (starej) normy. A w treści niewiele więcej, niż w spisie treści.
Żeby nie być gołosłownym: trwają prace nad normą ISO 23456-1[3]to jest prawdziwy numer Dynamic signs in physical environments. Part 1: General requirements (Sygnały dynamiczne w rzeczywistym środowisku. Część 1: Wymagania ogólne). Norma opisuje, jakie powinny być znaki, które pojawiają się i znikają. Otóż, powinny być m.in. widoczne (rozdz. 5 Visibility). Kiedy znaki są widoczne? Jeśli mają dobrą widoczność [4]5.2. Graphical symbols and pictorial symbols used in dynamic signs shall be simple and have good visibility. i kiedy stosują czcionkę, która zapewnia widoczność.[5]5.3.1. A font style shall be considered to ensure the visibility. I jeszcze kilka tego typu, bardzo odkrywczych sformułowań.
Idąc dalej w tym kierunku być może dojdziemy do etapu, kiedy — w ramach odruchu obronnego — przestaniemy stosować nawet gwinty metryczne.
Jaka rada? Chyba warto się zaangażować. Jeden malkontent prawdopodobnie zostanie zignorowany, ale gdyby w procesy normalizacyjne zaangażowało się więcej osób, dla których normy nie są celem, lecz narzędziem — może uda się odwrócić spadkowy trend w jakości powstających norm i zahamować powstawanie niepotrzebnych?