Zgodnie z ISO 10218-2 [5.2.2] część systemu sterowania związana z bezpieczeństwem powinna spełniać co najmniej PL d kat. 3 (według ISO 13849-1).

Czym jest kategoria (kat.) i Performance Level (PL)?

Przechodząc gładko, nie rozwijając pobocznych wątków, kategoria strukturalna to ocena jakości połączeń, schematu ideowego. Aby lepiej zrozumieć różnicę pomiędzy kategorią i Performance Level możemy sobie wyobrazić maszynę, która została zbudowana 30 lat temu w oparciu o schemat kat. 3 (według starej normy EN 954-1). Dziś nadal jest to ta sama kategoria, jako że architektura nie zmieniła się, ale prawdopodobieństwo błędu jest stosunkowo duże, bowiem sprzęt jest już zużyty. Zatem poziom bezpieczeństwa starej i nowej maszyny będzie różny. Dlatego nowa norma ISO 13849-1 wprowadza poziom zapewnienia bezpieczeństwa (PL), gdzie uwzględniona jest również jakość elementów, co daje nam możliwość wyznaczenia prawdopodobieństwa wystąpienia błędu.

Kilka słów komentarza.

W praktyce w aplikacjach z robotami bardzo często można spotkać się z zewnętrznymi urządzeniami zatrzymania awaryjnego spełniającymi tylko PL c kat. 1. Jaka jest główna przyczyna tej niezgodności? Integratorzy powołują się na normę PN-EN ISO 13850, która dotyczy urządzeń zatrzymania awaryjnego (norma typu B2). Podaje ona minimalny poziom niezawodności PL c kat. 1 jaki należy zastosować dla funkcji zatrzymania awaryjnego. Trzeba jednak pamiętać, że podczas budowy czy integracji stanowisk zrobotyzowanych zawsze nadrzędne są wymagania normy typu C, w naszym przypadku ISO 10218-2.

W tej serii:
1. Układ aplikacji z robotem.
2. Tryby pracy.
3. Zapewnienie poziomu bezpieczeństwa.

Możemy wysyłać powiadomienia o nowych publikacjach na podany adres email.

Bez obaw! Nikomu nie udostępnimy podanego adresu. Dodatkowe informacje na stronie ocena-ryzyka.pl/dyskrecja/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

  −  6  =  1